җек

I. и. 1. Такта һ. б. ш. әйберләрдә ярык калдырмыйча бер-беренә тоташып, кереп тормыш өчен махсус ясалган уенты, ырмау рам җегенә кысылып торган пыяла кисәкләрен кырып төшерде 2. Берничә кисәкне ялгап эшләнгән әйберләрдә тоташкан урын һәм шул урында барлыкка килгән ярык бүрәнә җекләре ак балчык белән сыланган 3. Сөякләр бер-берсенә тоташкан урын, буын аның арка җекләре имгәнгән. ҖЕГЕН ТАБУ – Йомшак җирен табу, күңеленә хуш нәрсәне белү һәм шуның аша кешегә якын килү, ышанычына керү. ҖЕГЕНӘ ҖИТКЕРЕП, ҖЕГЕН ҖЕККӘ КИТЕРЕП – Бик төгәл итеп, җиренә җиткереп, җентекләп (эшләү). II. ҖЕК – и. иск. Бер, ялгыз, берүзе генә юлга чыкканда җеккә йөрмә. ҖЕК ТИЕН ДӘ – Бөтенләй, аз гына да, һич тә эштә ул җек тиен дә белми кулыңда җек тиенлек һөнәрең булмаса